BUDYNEK DAWNEJ BIBLIOTEKI TZW. WIELKA RUINA
Skrzydło południowe klasztoru, tzw. Wielka Ruina, powstawało w kilku fazach budowlanych począwszy od średniowiecza. W XVIII w. mieściła się tu biblioteka opactwa.
Skrzydło ostatecznie popadło w ruinę po pożarze, który wybuchł tu w 1931 r. Prace zmierzające do przywrócenia świetności tego miejsca trwają od lat 50-tych XX w.
Zakres prac obejmował konserwację wątków kamiennych i ceglanych elewacji frontowej. Konserwacji poddano także ceglano-kamienne ściany i tynki wnętrz w pomieszczeniach piwnic, parteru i piętra. Przeprowadzone prace stanowiły nie tylko dosłownie pojmowaną ochronę substancji zabytkowej, ale także odważną aranżację konserwatorską.